Geografia wcale nie musi być nudna!
W sobotę 14 września 2019 r. uczniowie kl.
8 d i 7 b, należący do Szkolnego Koła Krajoznawczo – Turystyczno „
Ciekawi Świata”, wybrali się na rajd rowerowy wokół Jeziora Sajno. Celem
naszej wyprawy było poznanie charakterystycznych cech Jeziora Sajno,
kształtowanie proekologicznych zachowań komunikacyjnych – jazdy
rowerem, promowanie zdrowego stylu życia w przyjaźni z naturą oraz
kształtowanie zasad bezpiecznego poruszania się po drogach
Jezioro Sajno jest największym jeziorem polodowcowym typu rynnowego z grupy akwenów augustowskich o charakterystycznym równoleżnikowym przebiegu. Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od jaćwieskiego słowa „soia” oznaczającego rzekę, gdyż przez środek jeziora przepływa silny nurt. Latem staje się miejscem rekreacji i wypoczynku, po sezonie wakacyjnym nie traci jednak swojego uroku, ponieważ wokół jego linii brzegowej można spotkać wielu augustowian, którzy prowadzą aktywny tryb życia, a więc jeżdżą na rowerze, biegają czy też uprawiają nordic walking.
Trasę
rozpoczęliśmy w parku przy Starej Poczcie, skąd ścieżką wzdłuż drogi
sejneńskiej dojechaliśmy do wsi Sajenek i dalej ścieżką rowerową Green
Velo oraz fragmentami Szlaku Orła Białego dotarliśmy do Białobrzeg. Po
drodze zrobiliśmy przystanek, aby zregenerować siły, rozpaliliśmy
ognisko i zjedliśmy kiełbaski. Zachwyciły
nas wysokie brzegi jeziora porośnięte lasem mieszanym Puszczy
Augustowskiej, która już zmienia swoje kolory i przygotowuje się do
nadejścia jesieni.
W Białobrzegach zatrzymaliśmy się przy śluzie, która jest czwartą ze
śluz na trasie Kanału Augustowskiego. Mieliśmy okazję zobaczyć rzeczkę
Sajownicę, odcinek rzeki Netty, która wypływa z J. Sajno. Dalsza nasza
droga przebiegała wzdłuż Kanału Augustowskiego. Wycieczkę zakończyliśmy w
punkcie startu, czyli w parku przy Starej Poczcie. Przejechaliśmy ok.
30 km. Mam nadzieję, że pogoda
pozwoli nam wybrać się na kolejny rajd, tym razem śladami budowniczych
Kanału Augustowskiego, gdyż warto poznawać historię regionu, który tak
chętnie odwiedzają turyści.
Pragnę podziękować p. Beacie Tomaszewskiej, która bezinteresownie
poświęciła nam swój wolny czas i sprawowała opiekę nad młodzieżą.
